E pensar que cando medre zampase un home nun plis..........E que estamos a destruir o seu habitat....
lunes, marzo 26, 2007
miércoles, marzo 21, 2007
Coca-Cola máis barata cá auga, casas máis baratas ca coches
Lendo en vieiros
O difícil acceso á auga potábel en Quenia e a crise da industria en Detroit provocan situacións paradoxais.
Pescadores no Lago Victoria / Foto: Demosh
Nun país como Quenia, que ten o segundo lago meirande do mundo e está a carón do río Nilo, a auga é un ben tan valioso que resulta máis cara ca a Coca-Cola. Este paradoxo denunciouno o alcalde adxunto de Nairobi, Waititu Ndungu, presente na primeira asemblea mundial dos representantes electos e dos cidadáns pola auga, organizada polo Parlamento Europeo. A xuntanza pretende propoñer solucións que melloren o acceso a un ben fundamental do que carecen máis de mil millóns de persoas. Para Ndungu, o principal problema no seu país é que a auga se converteu nun tema político e que non se xestiona ben. De feito, cando o Foro Social Mundial se reuniu en Nairobi, o principal gasto que houbo que asumir foi o da compra de auga envasada, pola recomendación de non beber da billa. Boa parte do líquido do país africano é consumido por empresas privadas de bebidas e de floricultura, mentres o 80% da poboación non pode acceder a el.
En fin flipante como esta o mundo...
Lendo en vieiros
O difícil acceso á auga potábel en Quenia e a crise da industria en Detroit provocan situacións paradoxais.
Pescadores no Lago Victoria / Foto: Demosh
Nun país como Quenia, que ten o segundo lago meirande do mundo e está a carón do río Nilo, a auga é un ben tan valioso que resulta máis cara ca a Coca-Cola. Este paradoxo denunciouno o alcalde adxunto de Nairobi, Waititu Ndungu, presente na primeira asemblea mundial dos representantes electos e dos cidadáns pola auga, organizada polo Parlamento Europeo. A xuntanza pretende propoñer solucións que melloren o acceso a un ben fundamental do que carecen máis de mil millóns de persoas. Para Ndungu, o principal problema no seu país é que a auga se converteu nun tema político e que non se xestiona ben. De feito, cando o Foro Social Mundial se reuniu en Nairobi, o principal gasto que houbo que asumir foi o da compra de auga envasada, pola recomendación de non beber da billa. Boa parte do líquido do país africano é consumido por empresas privadas de bebidas e de floricultura, mentres o 80% da poboación non pode acceder a el.
En fin flipante como esta o mundo...
martes, marzo 20, 2007
Un estadounidense crea a primeira casa que non contamina
Un enxeñeiro do estado de Niuchese, non lles ten que pagar nin un céntimo ás eléctricas grazas ao uso que fai das enerxías renovábeis.
Tampouco xera ningún tipo de gas contaminante: só osíxeno. E todo iso, sen ter que renunciar ás comodidades do século XXI, como unha bañeira de hidromasaxe ou un televisor con pantalla de plasma. Mesmo o seu automóbil funciona con hidróxeno que el mesmo produce. Nos días de moito sol, os paneis solares da súa vivenda chegan a xerar máis enerxía da necesaria. Ese exceso pasa a un electrolizador que descompón a auga almacenada nun depósito en osíxeno e hidróxeno. O osíxeno libérase á atmosfera e o hidróxeno gárdase en dez tanques. Cando non hai suficiente enerxía solar, o hidróxeno envíase a unha célula de combustíbel para xerar electricidade. Ese mesmo gas emprégase tamén como combustíbel para o seu automóbil, chamado “A Xénese de Niuchese” e deseñado polo propio Strizki. Mike vive nunha zona rural coa súa muller, e decidiu hai catro anos ser o primeiro en ter unha casa que só empregase fontes de enerxía limpas: unha combinación de luz solar e hidróxeno. O problema é que este sistema non vai estar a disposición do gran público polo momento, porque é demasiado caro.
Que fenómeno o tipo eu tamen queria...
Un enxeñeiro do estado de Niuchese, non lles ten que pagar nin un céntimo ás eléctricas grazas ao uso que fai das enerxías renovábeis.
Tampouco xera ningún tipo de gas contaminante: só osíxeno. E todo iso, sen ter que renunciar ás comodidades do século XXI, como unha bañeira de hidromasaxe ou un televisor con pantalla de plasma. Mesmo o seu automóbil funciona con hidróxeno que el mesmo produce. Nos días de moito sol, os paneis solares da súa vivenda chegan a xerar máis enerxía da necesaria. Ese exceso pasa a un electrolizador que descompón a auga almacenada nun depósito en osíxeno e hidróxeno. O osíxeno libérase á atmosfera e o hidróxeno gárdase en dez tanques. Cando non hai suficiente enerxía solar, o hidróxeno envíase a unha célula de combustíbel para xerar electricidade. Ese mesmo gas emprégase tamén como combustíbel para o seu automóbil, chamado “A Xénese de Niuchese” e deseñado polo propio Strizki. Mike vive nunha zona rural coa súa muller, e decidiu hai catro anos ser o primeiro en ter unha casa que só empregase fontes de enerxía limpas: unha combinación de luz solar e hidróxeno. O problema é que este sistema non vai estar a disposición do gran público polo momento, porque é demasiado caro.
Que fenómeno o tipo eu tamen queria...
viernes, marzo 16, 2007
PROTECCION DO LOBO ÉPOCA DE CELO
Recentemente varias Asociacións e o propio Concello de As Pontes solicitaron autorización a Consellería de Medio Ambiente para exterminar o lobo en plena época de celo no Concello de As Pontes, debido a supostos danos ocasionados pola especie. Guerrilleir@s das Fragas-FEG solicitoulle o departamento autonómico encargado de velar pola conservación das especies, que non autorice estas batidas así como o establecemento de medidas extraordinaria de vixilancia na zona, para evitar atentados contra o lobo. Tamén aproveitouse a ocasión para reclamar un sistema de compensación rápida e eficaz dos danos do lobo, sobre todo naqueles tristes casos onde os recursos económicos familiares dependen en gran medida do gando danado, cousa rara nun pobo industrial como As Pontes onde a maioría dos propietarios do gando son prexubilados de ENDESA con unha economía sustentada en gran medida por tódolos contribuíntes e non no gando.
O lobo (Canis lupus signatus) é unha das últimas xoias superviventes da nosa fauna autóctona, o feito de que se poidan ver onde hai décadas non se notaba a súa presencia non é en absoluto unha proba do aumento do número destes animais, senón síntoma da degradación dos seus territorios habituais (apertura de novos accesos, canteiras, repoboacións forestais, roturacións..) e unha clara mostra das dificultades que atopan para sobrevivir; tamén nos últimos anos houbo dous feitos que afectaron á alimentación do lobo: a clausura dos vertedoiros incontrolados e a prohibición do abandono do gando morto no monte dende a crise das vacas tolas
Non esquezamos que o lobo de ningún xeito é unha ameaza para o home, do que o afasta o temor ancestral que senten de nós os animais salvaxes. Non se coñece nos últimos 25 anos nin un só ataque comprobado a seres humanos. ¿Cántos cans neste período de tempo mataron ou roeron a persoas?. ¿Cántos cabalos ou bestas deron couces? ¿Cántas avellas, avespas ou mosquitos picaron e chegaron a matar? ¿Cántos humanos asasinaron a outros humanos?
Mais información: Xeneta@hotmail.com , Telf: 657549731
Recentemente varias Asociacións e o propio Concello de As Pontes solicitaron autorización a Consellería de Medio Ambiente para exterminar o lobo en plena época de celo no Concello de As Pontes, debido a supostos danos ocasionados pola especie. Guerrilleir@s das Fragas-FEG solicitoulle o departamento autonómico encargado de velar pola conservación das especies, que non autorice estas batidas así como o establecemento de medidas extraordinaria de vixilancia na zona, para evitar atentados contra o lobo. Tamén aproveitouse a ocasión para reclamar un sistema de compensación rápida e eficaz dos danos do lobo, sobre todo naqueles tristes casos onde os recursos económicos familiares dependen en gran medida do gando danado, cousa rara nun pobo industrial como As Pontes onde a maioría dos propietarios do gando son prexubilados de ENDESA con unha economía sustentada en gran medida por tódolos contribuíntes e non no gando.
O lobo (Canis lupus signatus) é unha das últimas xoias superviventes da nosa fauna autóctona, o feito de que se poidan ver onde hai décadas non se notaba a súa presencia non é en absoluto unha proba do aumento do número destes animais, senón síntoma da degradación dos seus territorios habituais (apertura de novos accesos, canteiras, repoboacións forestais, roturacións..) e unha clara mostra das dificultades que atopan para sobrevivir; tamén nos últimos anos houbo dous feitos que afectaron á alimentación do lobo: a clausura dos vertedoiros incontrolados e a prohibición do abandono do gando morto no monte dende a crise das vacas tolas
Non esquezamos que o lobo de ningún xeito é unha ameaza para o home, do que o afasta o temor ancestral que senten de nós os animais salvaxes. Non se coñece nos últimos 25 anos nin un só ataque comprobado a seres humanos. ¿Cántos cans neste período de tempo mataron ou roeron a persoas?. ¿Cántos cabalos ou bestas deron couces? ¿Cántas avellas, avespas ou mosquitos picaron e chegaron a matar? ¿Cántos humanos asasinaron a outros humanos?
Mais información: Xeneta@hotmail.com , Telf: 657549731
martes, marzo 13, 2007
O Sergas gasta 650.000 euros en licenzas de Microsoft
O director de negocio de Igalia arremete contra a decisión de seguir usando unha tecnoloxía que sae moi cara.
Tras a publicación do seu artigo, Vázquez explicou a Vieiros que existen alternativas libres coas mesmas funcionalidades co Microsoft Sharepoint, o programa esixido no concurso do Sergas. Estas alternativas permitiríanlle a Xunta aforrar en licencias; que son de balde nos programas abertos. Así o fan, por exemplo, varios hospitais andaluces que usan aplicacións libres desenvolvidas por Igalia. Vázquez acusa ao Goberno de "tomar unha decisión que non é sostible economicamente".
Interesante noticia de vieiros, parece mentira, todos facemos o Bill Gates o tipo mais rico do planeta, de cartos, que hai cousas neste planeta que nn se venden, hai que saber disfrutar delas.
O director de negocio de Igalia arremete contra a decisión de seguir usando unha tecnoloxía que sae moi cara.
Tras a publicación do seu artigo, Vázquez explicou a Vieiros que existen alternativas libres coas mesmas funcionalidades co Microsoft Sharepoint, o programa esixido no concurso do Sergas. Estas alternativas permitiríanlle a Xunta aforrar en licencias; que son de balde nos programas abertos. Así o fan, por exemplo, varios hospitais andaluces que usan aplicacións libres desenvolvidas por Igalia. Vázquez acusa ao Goberno de "tomar unha decisión que non é sostible economicamente".
Interesante noticia de vieiros, parece mentira, todos facemos o Bill Gates o tipo mais rico do planeta, de cartos, que hai cousas neste planeta que nn se venden, hai que saber disfrutar delas.
domingo, marzo 04, 2007
Prohibidas las batidas porque es época de celo
Varias asociaciones y el Concello de As Pontes han solicitado a la Consellería de Medio Ambiente que autorice ahora una batida en busca de lobos en las montañas de As Pontes para tratar de frenar la matanza de ganado. El departamento autonómico no les ha contestado, pero sí aclaró la situación a este diario. Y señaló que las posibilidades de que ese permiso deseado se produzca son escasas, por no decir nulas. Básicamente, la respuesta es que no porque el lobo está en plena época de celo y cuando esto sucede se prohíben las batidas. A no ser, añadieron desde la consellería, que los problemas que cause el carnívoro a los humanos sean extraordinariamente graves. Y no parece ser ese el caso de As Pontes, indicaron desde Medio Ambiente. «Sólo se han presentado dos denuncias», argumentaron.
Las mismas fuentes de la consellería negaron también, como sostienen algunos de los afectados, que haya efectuado repoblaciones de lobos en las montañas porque no se trata de una especie en peligro de extinción.
O Concello de As Pontes gobernado polo bloque cada vez esta peor agora solicitan batidas de lobo esperemos que medio ambiente non autorize a matanza de lobos, creo que o que se debería facer é compensar os danos caudados polo lobo.
Varias asociaciones y el Concello de As Pontes han solicitado a la Consellería de Medio Ambiente que autorice ahora una batida en busca de lobos en las montañas de As Pontes para tratar de frenar la matanza de ganado. El departamento autonómico no les ha contestado, pero sí aclaró la situación a este diario. Y señaló que las posibilidades de que ese permiso deseado se produzca son escasas, por no decir nulas. Básicamente, la respuesta es que no porque el lobo está en plena época de celo y cuando esto sucede se prohíben las batidas. A no ser, añadieron desde la consellería, que los problemas que cause el carnívoro a los humanos sean extraordinariamente graves. Y no parece ser ese el caso de As Pontes, indicaron desde Medio Ambiente. «Sólo se han presentado dos denuncias», argumentaron.
Las mismas fuentes de la consellería negaron también, como sostienen algunos de los afectados, que haya efectuado repoblaciones de lobos en las montañas porque no se trata de una especie en peligro de extinción.
O Concello de As Pontes gobernado polo bloque cada vez esta peor agora solicitan batidas de lobo esperemos que medio ambiente non autorize a matanza de lobos, creo que o que se debería facer é compensar os danos caudados polo lobo.
«Vin o lobo comendo na cabra e o verme escapou»
Xaime Fontao ha denunciado dos ataques a su rebaño. Es un ejemplo de lo que le ocurre a otros ganaderos que no reclaman porque es difícil demostrar que ha sido el depredador
Xaime Fontao no parece tentarle en absoluto la vida loca de la ciudad. Nació y vive en Deveso, una parroquia que se desperdiga por el monte Caxado de As Pontes. Habita Xaime en la casa de piedra en la que nació, situada en el lugar de Xarel. Tiene teléfono, luz... «¿Que máis quero?». Su vida discurriría de lo más apacible cuidando de sus vacas, gallinas, ovejas y cabras que le dan de comer si no fuese porque este año los lobos atacan y matan a su rebaño.
Xaime y Avelino, otro vecino de Deveso al que le han desaparecido dos ovejas, reciben al curioso con semblante sonriente. Con el mismo buen humor recorren los campos para mostrar lo que queda de la última víctima del depredador: una cabra de dos años que estaba preñada y que no pudo escapar de las fauces del lobo. «Si me deran vinte mil pesetas por ela non a vendía, pero agora xa...», se lamenta Fontao.
El ataque se produjo hace una semana. «Vino comendo nela, pero o verme escapou», cuenta Xaime.
El ganadero empezó a descontar ovejas y cabras de su abundante rebaño a finales de septiembre. Desde entonces le han desaparecido unos veinte animales, aunque sólo ha presentado denuncia por dos ataques acaecidos el 17 de enero y el 12 de febrero en los que murieron siete.
Los ganaderos saben que para obtener algún tipo de indemnización de la Consellería de Medio Ambiente -que otorga ayudas por los ataques de animales salvajes al ganado- resulta imprescindible demostrar que ha sido efectivamente el lobo el depredador y, por supuesto, deben quedar restos de la víctima. De indagar estas cuestiones y de obtener pruebas se encargan, en este caso, los agentes de la Guardia Civil del Seprona (el servicio de protección de la naturaleza), que en las dos denuncias presentadas por Xaime acudieron para tomar su testimonio y recoger pruebas.
El caso tiene que estar claro para que el ganadero cobre indemnizaciones, que, según Fontao, no son generosas. Así, explica, la consellería valora en 18 euros una oveja de siete años y una de dos en 70 euros.
Pero el afectado tampoco parece ansioso por cobrar dinero. Eso no es lo importante. «Aínda que non me pagaran, se polo menos quitaran ao lobo de aquí...», indica. Porque este año y para evitar más bajas en su rebaño Xaime, o su hermano, lo vigila constantemente. Y cuando no puede, pues las ovejas y cabras se quedan en el establo. «Se collo unha escopeta e mato un lobo, aínda por enriba métome nun lío», dice sonriendo.
El caso de Xaime es sólo uno, pero hay más. En la taberna de O Freixo, una parroquia limítrofe con Deveso, cuentan que por allí también desaparece ganado; en Grañas do Sor (Mañón) explican que en ocasiones desaparecen potros y vacas que pastan en la sierra de A Faladoira.
Lendo na Voz 4/03/2007
imprescindible que se compense xenerosamente os danos causados polo lobo, e cousa de todos a sua conservación
Xaime Fontao ha denunciado dos ataques a su rebaño. Es un ejemplo de lo que le ocurre a otros ganaderos que no reclaman porque es difícil demostrar que ha sido el depredador
Xaime Fontao no parece tentarle en absoluto la vida loca de la ciudad. Nació y vive en Deveso, una parroquia que se desperdiga por el monte Caxado de As Pontes. Habita Xaime en la casa de piedra en la que nació, situada en el lugar de Xarel. Tiene teléfono, luz... «¿Que máis quero?». Su vida discurriría de lo más apacible cuidando de sus vacas, gallinas, ovejas y cabras que le dan de comer si no fuese porque este año los lobos atacan y matan a su rebaño.
Xaime y Avelino, otro vecino de Deveso al que le han desaparecido dos ovejas, reciben al curioso con semblante sonriente. Con el mismo buen humor recorren los campos para mostrar lo que queda de la última víctima del depredador: una cabra de dos años que estaba preñada y que no pudo escapar de las fauces del lobo. «Si me deran vinte mil pesetas por ela non a vendía, pero agora xa...», se lamenta Fontao.
El ataque se produjo hace una semana. «Vino comendo nela, pero o verme escapou», cuenta Xaime.
El ganadero empezó a descontar ovejas y cabras de su abundante rebaño a finales de septiembre. Desde entonces le han desaparecido unos veinte animales, aunque sólo ha presentado denuncia por dos ataques acaecidos el 17 de enero y el 12 de febrero en los que murieron siete.
Los ganaderos saben que para obtener algún tipo de indemnización de la Consellería de Medio Ambiente -que otorga ayudas por los ataques de animales salvajes al ganado- resulta imprescindible demostrar que ha sido efectivamente el lobo el depredador y, por supuesto, deben quedar restos de la víctima. De indagar estas cuestiones y de obtener pruebas se encargan, en este caso, los agentes de la Guardia Civil del Seprona (el servicio de protección de la naturaleza), que en las dos denuncias presentadas por Xaime acudieron para tomar su testimonio y recoger pruebas.
El caso tiene que estar claro para que el ganadero cobre indemnizaciones, que, según Fontao, no son generosas. Así, explica, la consellería valora en 18 euros una oveja de siete años y una de dos en 70 euros.
Pero el afectado tampoco parece ansioso por cobrar dinero. Eso no es lo importante. «Aínda que non me pagaran, se polo menos quitaran ao lobo de aquí...», indica. Porque este año y para evitar más bajas en su rebaño Xaime, o su hermano, lo vigila constantemente. Y cuando no puede, pues las ovejas y cabras se quedan en el establo. «Se collo unha escopeta e mato un lobo, aínda por enriba métome nun lío», dice sonriendo.
El caso de Xaime es sólo uno, pero hay más. En la taberna de O Freixo, una parroquia limítrofe con Deveso, cuentan que por allí también desaparece ganado; en Grañas do Sor (Mañón) explican que en ocasiones desaparecen potros y vacas que pastan en la sierra de A Faladoira.
Lendo na Voz 4/03/2007
imprescindible que se compense xenerosamente os danos causados polo lobo, e cousa de todos a sua conservación
lunes, febrero 26, 2007
SGHN oponse ao proecto da mina das Pontes
[16/02/2007 14:49] Dende SGHN reiteramos a nosa oposición ao proxecto de enchido do oco da mina das Pontes, por considerar que non se adapta á lexisación vixente relativa á recuperación de minas, sempre cando con este proxecto non se asegura a viabilidade dun ecosistema capaz de manter unha biocenose de forma sostible.
O proxecto non aporta solucións seguras para evitar os problemas derivados da inestabilidade dos noiros, condición imprescindible para impedir a erosión por escorrentias e arrolladas, o que xeraría o aporte á masa de auga de maiores concentraciós de materiais sulfurosos, provocando acidez do medio, e creando unha situación adversa para o desenvolvemento da vida , en dita masa de auga.
As caracteristicas litolóxicas do vaso da mina, con afloramentos de pizarras negras e sedimentos con intercalacións de lignitos ricos en sulfuros, fan moi dificil a recuperación por medio do enchido con auga. A isto temos que engadir a escasa capacidade neutralizante das augas do rio Eume e tributarios. Non é posible tomar como modelo outras experiencias de recuperación de minas de carbón a céo aberto, toda vez que non hai dúas situacións que se asemellen, coincidindo plenamente en todos os parámetros: Litoloxía do contorno, características das augas de aportación, climatoloxía, etc. . Ademáis o descoñecemento sobre a oxidación de sulfuros expostos a intemperie, fai imprevisible o seu comportamento. Os factores que interveñen na oxidación son tantos, que non hai dos sulfuros que oxiden da mesma maneira.
A todos estes argumentos hai que engadir a afección sobre a cunca do Eume, (dende a Central Térmica ata a desembocadura), no momento da detración do caudal en primeiro lugar, e permanentemente ,e de forma irreversible, se non se acadan os obxetivos desexados.
Ata o momento, presentáronse alegacións, e un recurso de alzada, tendo como resposta a este último o silencio administrativo. Polo qué xunto con ADEGA e a FEG, foi solicitada unha entrevista co Sr. Conselleiro de Medio Ambiente con data 2005, e ata dagora sen resposta por dita conselleria.
A SGHN esgotara a vía administrativa para conquerir o respecto á legalidade vixente.
Sociedade Galega de Historia Natural
O problema é que endesa ten un estudo feito por Macías que avala toda a restauración e eu inda non atopei alguen que o rebata con argumentos e estudos contrastados, se alguen me pode axudar que escriba algo. Todos os ponteses temos dubidas sobre o proxecto pero e difícil atopar a verdade do tema.
[16/02/2007 14:49] Dende SGHN reiteramos a nosa oposición ao proxecto de enchido do oco da mina das Pontes, por considerar que non se adapta á lexisación vixente relativa á recuperación de minas, sempre cando con este proxecto non se asegura a viabilidade dun ecosistema capaz de manter unha biocenose de forma sostible.
O proxecto non aporta solucións seguras para evitar os problemas derivados da inestabilidade dos noiros, condición imprescindible para impedir a erosión por escorrentias e arrolladas, o que xeraría o aporte á masa de auga de maiores concentraciós de materiais sulfurosos, provocando acidez do medio, e creando unha situación adversa para o desenvolvemento da vida , en dita masa de auga.
As caracteristicas litolóxicas do vaso da mina, con afloramentos de pizarras negras e sedimentos con intercalacións de lignitos ricos en sulfuros, fan moi dificil a recuperación por medio do enchido con auga. A isto temos que engadir a escasa capacidade neutralizante das augas do rio Eume e tributarios. Non é posible tomar como modelo outras experiencias de recuperación de minas de carbón a céo aberto, toda vez que non hai dúas situacións que se asemellen, coincidindo plenamente en todos os parámetros: Litoloxía do contorno, características das augas de aportación, climatoloxía, etc. . Ademáis o descoñecemento sobre a oxidación de sulfuros expostos a intemperie, fai imprevisible o seu comportamento. Os factores que interveñen na oxidación son tantos, que non hai dos sulfuros que oxiden da mesma maneira.
A todos estes argumentos hai que engadir a afección sobre a cunca do Eume, (dende a Central Térmica ata a desembocadura), no momento da detración do caudal en primeiro lugar, e permanentemente ,e de forma irreversible, se non se acadan os obxetivos desexados.
Ata o momento, presentáronse alegacións, e un recurso de alzada, tendo como resposta a este último o silencio administrativo. Polo qué xunto con ADEGA e a FEG, foi solicitada unha entrevista co Sr. Conselleiro de Medio Ambiente con data 2005, e ata dagora sen resposta por dita conselleria.
A SGHN esgotara a vía administrativa para conquerir o respecto á legalidade vixente.
Sociedade Galega de Historia Natural
O problema é que endesa ten un estudo feito por Macías que avala toda a restauración e eu inda non atopei alguen que o rebata con argumentos e estudos contrastados, se alguen me pode axudar que escriba algo. Todos os ponteses temos dubidas sobre o proxecto pero e difícil atopar a verdade do tema.
miércoles, febrero 21, 2007
Greenpeace pide al Gobierno que descarte que hay una combustión de la carga en el barco holandés Ostedijk
La combustión latente en el caso de los fertilizantes es común y las consecuencias podrían ser muy graves
19 febrero 2007
España — Greenpeace pide al Gobierno que confirme urgentemente que la reacción que está sufriendo la carga del barco holandés Ostedijk, es de fermentación y que no se trata de una combustión latente. El pasado sábado el Ostedijk alertó que tenía emanaciones tóxicas de su carga, 6.000 toneladas de fertilizantes NPK. Es importante que se aclare por qué se ha descartado esta opción tan rápidamente y en base a qué datos. Este tipo de combustiones son comunes en lugares donde se almacena fertilizante, como ya ocurrió en la Planta de Fertiberia en Cartagena en enero de 2002. En esta ocasión se tardó más de cuatro días en acabar con la combustión.
Se debe descartar con máxima urgencia esta posibilidad puesto que la envergadura del problema y las consecuencias podrían ser mucho mayores. Además las medidas para acabar con la fermentación de la carga podrían ser contraproducentes en el caso de que se tratase de una combustión.
En estos momentos la carga se podría estar quemando muy lentamente. Las combustiones sin llama o latentes, alcanzan altas temperaturas (hasta 600-700 º C) y son muy difíciles de apagar. De ser así, las labores de extinción podrían durar muchas semanas y el barco podría estar en riesgo, ya que no están preparados para soportar las altas temperaturas, lo que puede provocar que el barco se parta y termine hundiéndose. Por otro lado, las emisiones de gases que se producen durante la combustión podrían ser diferentes y más peligrosas que las que se producen durante la fermentación.
“Pedimos que urgentemente se descarte cualquier posibilidad de que no existe combustión”, ha declarado Sara del Río, responsable de Tóxicos de Greenpeace, “el escenario en este caso puede cambiar drásticamente, habría que bombear agua sobre la carga y si en dos días no se extingue, establecer un protocolo para extraer la carga de forma segura, sin dañar el medio ambiente y la salud pública”.
La combustión latente en el caso de los fertilizantes es común y las consecuencias podrían ser muy graves
19 febrero 2007
España — Greenpeace pide al Gobierno que confirme urgentemente que la reacción que está sufriendo la carga del barco holandés Ostedijk, es de fermentación y que no se trata de una combustión latente. El pasado sábado el Ostedijk alertó que tenía emanaciones tóxicas de su carga, 6.000 toneladas de fertilizantes NPK. Es importante que se aclare por qué se ha descartado esta opción tan rápidamente y en base a qué datos. Este tipo de combustiones son comunes en lugares donde se almacena fertilizante, como ya ocurrió en la Planta de Fertiberia en Cartagena en enero de 2002. En esta ocasión se tardó más de cuatro días en acabar con la combustión.
Se debe descartar con máxima urgencia esta posibilidad puesto que la envergadura del problema y las consecuencias podrían ser mucho mayores. Además las medidas para acabar con la fermentación de la carga podrían ser contraproducentes en el caso de que se tratase de una combustión.
En estos momentos la carga se podría estar quemando muy lentamente. Las combustiones sin llama o latentes, alcanzan altas temperaturas (hasta 600-700 º C) y son muy difíciles de apagar. De ser así, las labores de extinción podrían durar muchas semanas y el barco podría estar en riesgo, ya que no están preparados para soportar las altas temperaturas, lo que puede provocar que el barco se parta y termine hundiéndose. Por otro lado, las emisiones de gases que se producen durante la combustión podrían ser diferentes y más peligrosas que las que se producen durante la fermentación.
“Pedimos que urgentemente se descarte cualquier posibilidad de que no existe combustión”, ha declarado Sara del Río, responsable de Tóxicos de Greenpeace, “el escenario en este caso puede cambiar drásticamente, habría que bombear agua sobre la carga y si en dos días no se extingue, establecer un protocolo para extraer la carga de forma segura, sin dañar el medio ambiente y la salud pública”.
O arrefriamento e transvasamento da carga do 'Ostedijk' durará catro días e será en alta mar
[21/02/2007 09:00] O gabinete de crise que xestiona a situación do buque holandés decidiu que até a próxima fin de semana seguirán activas as manobras para o arrefriamento da carga do 'Ostedijk'. Para aquela altura, os técnicos consideran que será posíbel afrontar o transvasamento da carga coa axuda dun guindastre. A operación vaise realizar en alta mar, aínda que nunha zona relativamente abrigada á beira do cabo de Estaca de Bares, na marxe esquerda da ría de Viveiro
CACHI ASI VAN ABOAR AS ALGAS DO LUGAR, ERA MELLOR METER O BARCO NUN PORTO, E QUE NON APRENDEMOS EEE...
lunes, febrero 19, 2007
Tres dos veciños afectados polo carbón de Meirama poden acabar na cadea
[19/02/2007 12:27] Tres veciños do lugar cercedense da Lousa poden ter que enfrontarse a unha pena que oscila entre os dous e os seis anos de prisión. Os denunciados, que protestan polo almacenamento irregular de carbón, retiveron a tres traballadores da mina, que non quixeron emprender accións legais. Porén, a Garda Civil levou un informe ao xulgado no que se lles imputan delitos de detención ilegal, resistencia á autoridade e desobediencia. Tamén están denunciados por desordes públicos outros sete veciños, entre os que se atopa a concelleira do BNG, Rocío de la Iglesia Prego.
Anterior:A Garda Civil denunciará os veciños que retiveron a técnicos da central de Meirama
Incleible que pasen estas cousas hoxe en día.
[19/02/2007 12:27] Tres veciños do lugar cercedense da Lousa poden ter que enfrontarse a unha pena que oscila entre os dous e os seis anos de prisión. Os denunciados, que protestan polo almacenamento irregular de carbón, retiveron a tres traballadores da mina, que non quixeron emprender accións legais. Porén, a Garda Civil levou un informe ao xulgado no que se lles imputan delitos de detención ilegal, resistencia á autoridade e desobediencia. Tamén están denunciados por desordes públicos outros sete veciños, entre os que se atopa a concelleira do BNG, Rocío de la Iglesia Prego.
Anterior:A Garda Civil denunciará os veciños que retiveron a técnicos da central de Meirama
Incleible que pasen estas cousas hoxe en día.
viernes, febrero 16, 2007
A FEG PIDE A MEDIO AMBIENTE QUE ACLARE CAL VAI SER O FUTURO DO RÍO EUME
A Consellería precisou en contestación por escrito diante do COGAMA que o proxecto do lago da mina das Pontes conta xa coa respectiva Declaración de Impacto Ambiental e autorización de vertido e captación sobre o Eume
[14/02/2007 17:51] A FEG quere saír o paso das declaracións realizadas hoxe polo Conselleiro de Medio Ambiente, sobre o reproche feito cara este colectivo no que se referiu á intención da FEG de trasladar a súa queixa á Unión Europea, e onde recriminou que "o normal será que viñeran a falar con nós antes de ir a Europa" .
Dende a FEG queremos contrastar que si existiron os contactos coa propia Consellería sobre este asunto xa que foi motivo, recentemente, de petición por escrito e por rexistro, con data de 29 novembro 2007, no que se formularon seis preguntas concretas sobre o proxecto e a propia captación sobre o río Eume. Preguntas ademais que foron contestadas, por escrito, pola propia Consellería, con data 19 xaneiro 2007, diante precisamente do Consello Galego de Medio Ambiente.O contido do escrito dirixido pola Consellería de Medio Ambiente ao respecto foi precisamente o motivo que levou á FEG a estudar a posibilidade da vía Europea para frear este disparatado e custoso proxecto, debido a que na contestación, de redacción moi imprecisa, dedúcese un avanzado estado das autorizacións e resolucións administrativas: con favorable Declaración de Impacto Ambiental ( do 8/07/2005), e outorgadas as concesións de captación de auga durante 15 anos a favor de Endesa Generación S.A. por resolución do 11/08/2005, e de autorización de vertido por resolución 10/08/2005. Expedientes todos resoltos durante o goberno en funcións. Igualmente a FEG non lle consta que a Consellería tivera intención de parar o proxecto, e á vista das últimas noticias publicadas en días recentes a execución do proxecto parece inminente. E por iso que a Federación consciente da complexidade e trabas legais que existen para revisar autorizacións administrativas recorrerá á opción de Europa para tentar salvar o río Eume e a súa marisma na desembocadura.A Federación lle consta, que outras asociación, de ámbito galego e estatal teñen a intención de dirixirse á unión Europea, co mesmo motivo que a FEG.Anexo: Preguntas á Consellería de Medio Ambiente formulada por rexistro, con data de 29 novembro, para ser atendidas no Consello Galego de Medio Ambiente celebrado o 1 decembro¿Existe algunha Previsión de dano ambiental sobre o río Eume en relación a prevista captación de auga para o recheo do burato da mina das Pontes? ¿Canto caudal se vai a captar e transvasar do Fume á lagoa artificial? ¿Como se vai a recircular a auga dende o lago novamente o río Fume?¿Existe risco de contaminación coas augas procedentes do lago? ¿Cal val a ser o esforzo inversor da Consellería na execución da acción, e cales son as previsións futuras de inversión para manter a lagoa en condicións óptimas de salubridade?Resposta da Consellería de Medio Ambiente, por escrito, e diante do Consello Galego de Medio Ambiente celebrado o 19 de xaneiroResposta:Un recheo dun oco mineiro de gran tamaño pode supoñer uns riscos importantes de danos ambientais, tanto para as condicións físico- químicas, como estruturais e as propiamente ambientais do río. Por este motivo tramitouse un procedemento de avaliación ambiental, no que a autoridade ambiental emitiu a correspondente (8/07/2005).(aquí pódese incluír unha copia do texto íntegro da Declaración de Impacto Ambiental)A citada declaración de impacto ambiental debe servir de marco ás posteriores autorizacións substantivas, entre elas a concesión de desvío de auga dende o río Eume e a autorización de vertido para as augas evacuadas dende o oco, ambas outorgadas pola Administración Hidráulica.As condiciones obxectivas e que vinculan atópanse na resolución da concesión a favor de Endesa Generación S.A. de 11/08/2005 e de autorización de vertido do 10/08/2005, que en resumo son:—Toma do río Eume: toma no azud da central térmica das Pontes (toma directa do río Eume), no concello das Pontes e coordenadas X=592.214 Y=4.810.673, cun volume máximo anual de 120 Hm3, caudal máximo instantáneo de 20m3/s e caudal equivalente medio de 3,8 m3/s. Para o seu transporte ata o oco constrúese un canal de 5964 m. O prazo máximo para a derivación de augas é de 15 años.—A calidade das augas, unha vez enchido o oco e este alimente o río Eume por rebose, atópase controlada polas condicións establecidas pola autorización de vertido (pódese xuntar copia da resolución de 10/08/2005).— Establécese un control sistemático de vertido, cuios parámetros e valores límites se inclúen na táboa de Nivel de control 1 e a de control específico de metais na de control 2.— Establécese un plan de vixilancia ambiental con libro de rexistro a disposición da Administración con control semanal para o nivel de control 1 e mensual para o nivel de control 2.—O control do PH e do caudal máximo de vertido realizarase de forma gráfica continua.—A empresa concesionaria manterá as instalacións de tratamento de efluentes líquidos (TEL) para efectuar, se fora necesaria unha depuración correctora das augas de rebose do lago antes do seu vertido ó río Carracedo.—As augas de enchido del oco da mina poderán adicionarse na canle de entrada con neutralizantes (cal) mediante os correspondentes dispositivos.—Ademais o concesionario corrixirá a acidez das augas que drenan cara o lago mediante seis humidais a distintas cotas con filtro de grava caliza, capa de materia orgánica y celda de superficie con plantación de vexetación de TyphalatifoliaEn principio entendemos que non debe existir esforzo inversor por parte da Consellería e que toda a carga económica ata a restauración final e permanente do lago debe ser a cargo do concesionario de acordo cos principios medioambientais que rexen na UE. O esforzo inversor por parte da Consellería debe limitarse ós traballos de control e seguimento do proceso.
A Consellería precisou en contestación por escrito diante do COGAMA que o proxecto do lago da mina das Pontes conta xa coa respectiva Declaración de Impacto Ambiental e autorización de vertido e captación sobre o Eume
[14/02/2007 17:51] A FEG quere saír o paso das declaracións realizadas hoxe polo Conselleiro de Medio Ambiente, sobre o reproche feito cara este colectivo no que se referiu á intención da FEG de trasladar a súa queixa á Unión Europea, e onde recriminou que "o normal será que viñeran a falar con nós antes de ir a Europa" .
Dende a FEG queremos contrastar que si existiron os contactos coa propia Consellería sobre este asunto xa que foi motivo, recentemente, de petición por escrito e por rexistro, con data de 29 novembro 2007, no que se formularon seis preguntas concretas sobre o proxecto e a propia captación sobre o río Eume. Preguntas ademais que foron contestadas, por escrito, pola propia Consellería, con data 19 xaneiro 2007, diante precisamente do Consello Galego de Medio Ambiente.O contido do escrito dirixido pola Consellería de Medio Ambiente ao respecto foi precisamente o motivo que levou á FEG a estudar a posibilidade da vía Europea para frear este disparatado e custoso proxecto, debido a que na contestación, de redacción moi imprecisa, dedúcese un avanzado estado das autorizacións e resolucións administrativas: con favorable Declaración de Impacto Ambiental ( do 8/07/2005), e outorgadas as concesións de captación de auga durante 15 anos a favor de Endesa Generación S.A. por resolución do 11/08/2005, e de autorización de vertido por resolución 10/08/2005. Expedientes todos resoltos durante o goberno en funcións. Igualmente a FEG non lle consta que a Consellería tivera intención de parar o proxecto, e á vista das últimas noticias publicadas en días recentes a execución do proxecto parece inminente. E por iso que a Federación consciente da complexidade e trabas legais que existen para revisar autorizacións administrativas recorrerá á opción de Europa para tentar salvar o río Eume e a súa marisma na desembocadura.A Federación lle consta, que outras asociación, de ámbito galego e estatal teñen a intención de dirixirse á unión Europea, co mesmo motivo que a FEG.Anexo: Preguntas á Consellería de Medio Ambiente formulada por rexistro, con data de 29 novembro, para ser atendidas no Consello Galego de Medio Ambiente celebrado o 1 decembro¿Existe algunha Previsión de dano ambiental sobre o río Eume en relación a prevista captación de auga para o recheo do burato da mina das Pontes? ¿Canto caudal se vai a captar e transvasar do Fume á lagoa artificial? ¿Como se vai a recircular a auga dende o lago novamente o río Fume?¿Existe risco de contaminación coas augas procedentes do lago? ¿Cal val a ser o esforzo inversor da Consellería na execución da acción, e cales son as previsións futuras de inversión para manter a lagoa en condicións óptimas de salubridade?Resposta da Consellería de Medio Ambiente, por escrito, e diante do Consello Galego de Medio Ambiente celebrado o 19 de xaneiroResposta:Un recheo dun oco mineiro de gran tamaño pode supoñer uns riscos importantes de danos ambientais, tanto para as condicións físico- químicas, como estruturais e as propiamente ambientais do río. Por este motivo tramitouse un procedemento de avaliación ambiental, no que a autoridade ambiental emitiu a correspondente (8/07/2005).(aquí pódese incluír unha copia do texto íntegro da Declaración de Impacto Ambiental)A citada declaración de impacto ambiental debe servir de marco ás posteriores autorizacións substantivas, entre elas a concesión de desvío de auga dende o río Eume e a autorización de vertido para as augas evacuadas dende o oco, ambas outorgadas pola Administración Hidráulica.As condiciones obxectivas e que vinculan atópanse na resolución da concesión a favor de Endesa Generación S.A. de 11/08/2005 e de autorización de vertido do 10/08/2005, que en resumo son:—Toma do río Eume: toma no azud da central térmica das Pontes (toma directa do río Eume), no concello das Pontes e coordenadas X=592.214 Y=4.810.673, cun volume máximo anual de 120 Hm3, caudal máximo instantáneo de 20m3/s e caudal equivalente medio de 3,8 m3/s. Para o seu transporte ata o oco constrúese un canal de 5964 m. O prazo máximo para a derivación de augas é de 15 años.—A calidade das augas, unha vez enchido o oco e este alimente o río Eume por rebose, atópase controlada polas condicións establecidas pola autorización de vertido (pódese xuntar copia da resolución de 10/08/2005).— Establécese un control sistemático de vertido, cuios parámetros e valores límites se inclúen na táboa de Nivel de control 1 e a de control específico de metais na de control 2.— Establécese un plan de vixilancia ambiental con libro de rexistro a disposición da Administración con control semanal para o nivel de control 1 e mensual para o nivel de control 2.—O control do PH e do caudal máximo de vertido realizarase de forma gráfica continua.—A empresa concesionaria manterá as instalacións de tratamento de efluentes líquidos (TEL) para efectuar, se fora necesaria unha depuración correctora das augas de rebose do lago antes do seu vertido ó río Carracedo.—As augas de enchido del oco da mina poderán adicionarse na canle de entrada con neutralizantes (cal) mediante os correspondentes dispositivos.—Ademais o concesionario corrixirá a acidez das augas que drenan cara o lago mediante seis humidais a distintas cotas con filtro de grava caliza, capa de materia orgánica y celda de superficie con plantación de vexetación de TyphalatifoliaEn principio entendemos que non debe existir esforzo inversor por parte da Consellería e que toda a carga económica ata a restauración final e permanente do lago debe ser a cargo do concesionario de acordo cos principios medioambientais que rexen na UE. O esforzo inversor por parte da Consellería debe limitarse ós traballos de control e seguimento do proceso.
Lendo en Vieiros , alguen sabe onde conseguir o documental " a ceo aberto"
GACIÓN 'CONTAMINACIÓN ATMOSFÉRICA EN GALICIA'
"A central térmica de Meirama contamina como dez centrais estadounidenses"
[16/02/2007 08:00] Este 15 de febreiro fanse trinta anos da revolta das Encrobas, e a día de hoxe aínda seguen a padecerse as consecuencias da creación de mina de lignito (recentemente puidemos coñecer o conflito na Lousa pola proximidade do carbón ás vivendas) e das emisións da central térmica de Meirama. Os efectos fanse notar no medio ambiente e na saúde das persoas que viven mesmo a varios quilómetros do foco emisor. Ramón Varela Díaz fala no documental A ceo aberto sobre as emisións de dióxido de carbono da central térmica. En Contaminación atmosférica en Galicia (A Coruña, Baía Edicións, 2004) recolle os índices e os efectos da emisión de gases contaminantes nos diferentes sectores industriais galegos.
As consecuencias da combustión do lignito son ben graves: unha mina de extracción non só perturba o hábitat, senón que require un enorme consumo de auga, e mesmo a construción de encoros para o seu mantemento (Vilagudín e S. Cosmade no caso de Meirama). Carrexa tamén a necesidade de tendidos eléctricos e transformadores, vertidos, residuos... E, o máis salientábel, as emisións da central eléctrica son altamente contaminantes: a choiva aceda provoca decoloración e necrose nos vexetais, coas perdas de produción e de cultivos que isto leva consigo, corroe materiais, afecta aos microorganismos do chan e provoca enfermidades cardiovasculares.
Como explica Ramón Varela, "os últimos datos do IGEI (Inventario de Gases de Efecto Invernadoiro 1990-2004) informan dunha emisión de CO2 (dióxido de carbono) de 4,8 millóns de toneladas dende a central de Meirama; de SO2 (dióxido de xofre), de 63.300 toneladas; de Nox (óxido de nitróxeno), 10.600 toneladas; e de partículas, 2.100 toneladas. Son datos oficiais que as empresas mandan ao goberno autonómico, e este valida antes de enviar ao goberno central", afirma. Os efectos son os seguintes: "no caso do CO2, é dos principais gases contaminantes causantes do efecto invernadoiro, e do quecemento global; o dióxido de xofre, pola súa banda, causa choiva aceda, con todas as súas consecuencias: nos cultivos, na carga de metais pesados na auga, e, dende logo, nas enfermidades. Ese gas convértese en ácido sulfúrico na atmosfera, e as persoas máis afectadas son as máis sensíbeis (como os nenos)".
Os efectos na saúde e nos cultivos
Da tose e irritación de gorxa e ollos, o dióxido de xofre pode pasar a intervir en todo o aparato respiratorio, afectando mesmo aos seus mecanismos de limpeza. Pode desencadear a aparición de bronquite, flegmas, sibilancias, dispnea ou broncocontrición en asmáticos. "Non deixa de ser curioso que nunha das comunidades con niveles de contaminación máis altos do Estado (Galiza emite un terzo do dióxido de xofre que bota todo o Estado á atmosfera) haxa tamén os niveis máis altos de enfermidades broncopulmonares: moitas persoas padecen de asma ou bronquite crónica. Non figuran as causas destas enfermidades, pero a propia OMS recoñece a repercusión da emisión de este tipo de gases no sistema respiratorio humano".
Os niveis de contaminación con respecto ao territorio e á poboación galega dan resultados como os seguintes: a emisión de dióxido de carbono en toneladas por habitante no 2000 (12,16) é a máis alta de Europa. E encanto á produción de dióxido de xofre, emítense 168,19 quilos por habitante, fronte aos 36,84 do Estado español e mesmo os 63 dos EUA. "Nas centrais térmicas dos EUA está prohibido empregar o combustíbel fósil que empregamos aquí, que ten dun 4 a un 6% de xofre. Meirama contamina como dez centrais térmicas dos EUA".
O dióxido de xofre, ademais, vive de 2 a 6 días no ambiente, pode desprazarse varios centos de quilómetros se o vento é favorábel, e provoca choiva aceda, coa consecuente acidificación do chan, defoliación e perdas de cultivos. "Como exemplo, no Val da Amahía, no que se cultivaban gran cantidade de cerdeiras, deixouse de dar a cereixa. É un dos froitos máis sensíbeis ao xofre, e xunto con ela desapareceron unha chea de especies. Sería de xustiza que o imposto que Meirama lle paga a Xunta por contaminación, uns 700 millóns anuais das antigas pesetas, (4,2 millóns de euros) revertesen na indemnización á xente que está afectada por esa contaminación no mundo agrario, xa non digo en canto a efectos sobre a saúde".
GACIÓN 'CONTAMINACIÓN ATMOSFÉRICA EN GALICIA'
"A central térmica de Meirama contamina como dez centrais estadounidenses"
[16/02/2007 08:00] Este 15 de febreiro fanse trinta anos da revolta das Encrobas, e a día de hoxe aínda seguen a padecerse as consecuencias da creación de mina de lignito (recentemente puidemos coñecer o conflito na Lousa pola proximidade do carbón ás vivendas) e das emisións da central térmica de Meirama. Os efectos fanse notar no medio ambiente e na saúde das persoas que viven mesmo a varios quilómetros do foco emisor. Ramón Varela Díaz fala no documental A ceo aberto sobre as emisións de dióxido de carbono da central térmica. En Contaminación atmosférica en Galicia (A Coruña, Baía Edicións, 2004) recolle os índices e os efectos da emisión de gases contaminantes nos diferentes sectores industriais galegos.
As consecuencias da combustión do lignito son ben graves: unha mina de extracción non só perturba o hábitat, senón que require un enorme consumo de auga, e mesmo a construción de encoros para o seu mantemento (Vilagudín e S. Cosmade no caso de Meirama). Carrexa tamén a necesidade de tendidos eléctricos e transformadores, vertidos, residuos... E, o máis salientábel, as emisións da central eléctrica son altamente contaminantes: a choiva aceda provoca decoloración e necrose nos vexetais, coas perdas de produción e de cultivos que isto leva consigo, corroe materiais, afecta aos microorganismos do chan e provoca enfermidades cardiovasculares.
Como explica Ramón Varela, "os últimos datos do IGEI (Inventario de Gases de Efecto Invernadoiro 1990-2004) informan dunha emisión de CO2 (dióxido de carbono) de 4,8 millóns de toneladas dende a central de Meirama; de SO2 (dióxido de xofre), de 63.300 toneladas; de Nox (óxido de nitróxeno), 10.600 toneladas; e de partículas, 2.100 toneladas. Son datos oficiais que as empresas mandan ao goberno autonómico, e este valida antes de enviar ao goberno central", afirma. Os efectos son os seguintes: "no caso do CO2, é dos principais gases contaminantes causantes do efecto invernadoiro, e do quecemento global; o dióxido de xofre, pola súa banda, causa choiva aceda, con todas as súas consecuencias: nos cultivos, na carga de metais pesados na auga, e, dende logo, nas enfermidades. Ese gas convértese en ácido sulfúrico na atmosfera, e as persoas máis afectadas son as máis sensíbeis (como os nenos)".
Os efectos na saúde e nos cultivos
Da tose e irritación de gorxa e ollos, o dióxido de xofre pode pasar a intervir en todo o aparato respiratorio, afectando mesmo aos seus mecanismos de limpeza. Pode desencadear a aparición de bronquite, flegmas, sibilancias, dispnea ou broncocontrición en asmáticos. "Non deixa de ser curioso que nunha das comunidades con niveles de contaminación máis altos do Estado (Galiza emite un terzo do dióxido de xofre que bota todo o Estado á atmosfera) haxa tamén os niveis máis altos de enfermidades broncopulmonares: moitas persoas padecen de asma ou bronquite crónica. Non figuran as causas destas enfermidades, pero a propia OMS recoñece a repercusión da emisión de este tipo de gases no sistema respiratorio humano".
Os niveis de contaminación con respecto ao territorio e á poboación galega dan resultados como os seguintes: a emisión de dióxido de carbono en toneladas por habitante no 2000 (12,16) é a máis alta de Europa. E encanto á produción de dióxido de xofre, emítense 168,19 quilos por habitante, fronte aos 36,84 do Estado español e mesmo os 63 dos EUA. "Nas centrais térmicas dos EUA está prohibido empregar o combustíbel fósil que empregamos aquí, que ten dun 4 a un 6% de xofre. Meirama contamina como dez centrais térmicas dos EUA".
O dióxido de xofre, ademais, vive de 2 a 6 días no ambiente, pode desprazarse varios centos de quilómetros se o vento é favorábel, e provoca choiva aceda, coa consecuente acidificación do chan, defoliación e perdas de cultivos. "Como exemplo, no Val da Amahía, no que se cultivaban gran cantidade de cerdeiras, deixouse de dar a cereixa. É un dos froitos máis sensíbeis ao xofre, e xunto con ela desapareceron unha chea de especies. Sería de xustiza que o imposto que Meirama lle paga a Xunta por contaminación, uns 700 millóns anuais das antigas pesetas, (4,2 millóns de euros) revertesen na indemnización á xente que está afectada por esa contaminación no mundo agrario, xa non digo en canto a efectos sobre a saúde".
martes, febrero 13, 2007
Por fin os grupos ecoloxistas galegos se mollan no tema da restauración da mina, ata agora parecía que estabamos solos os guerrilleiros. Está moi ben a tralla que lle meten o Felipe Mazias, ledeo todo haber que vos parece...
CUALIFICA O PROXECTO DE RECUPERACIÓN DA MINA DAS PONTES COMA A "CIDADE DA CULTURA" LEVADA AO PLANO DA RESTAURACIÓN AMBIENTAL.
A FEG denunciará diante das instancias Europeas que o transvase do Eume deixará durante varios anos un Parque Natural mantido só co caudal ecolóxico e con efectos sobre a ría de Pontedeume.
[13/02/2007 11:38] A Federación Ecoloxista Galega considera que detrás do plan de restauración do burato da mina das Pontes, a converter segundo a publicidade de Endesa nun idílico lago interior, se esconde unha importante tragadeira de cartos públicos de longo percorrido e, en boa medida, subtraídos de futuros fondos destinados á protección medio ambiental.
Lamenta que ademais se conciba a solución de restauración dun complexo problema ambiental orixinando outro, neste caso, sobre o río Eume, e para o que se pretende captar e transvasar augas dun río que alimentan un Parque Natural, e unha bacía que augas abaixo está incluída na Rede Natura. O río Eume, xa de por si na actualidade, afronta unha perda notable na calidade dos seus ecosistemas acuáticos e das súas augas, debido aos problemas ambientais orixinados polos saltos e encoramentos hidroeléctricos existentes augas arriba da fraga, como para someter agora o río a catro anos de estiaxe prolongado e vivindo a expensas do caudal ecolóxico. Esta modificacións no caudal tamén poden reverter negativamente sobre a ría de Pontedeume, con efectos sobre os ecosistemas das marisma e colmatación da mesma de xeito irreversible por deposición de lodos ao diminuír o caudal, consecuencias que poden derivar na afectación definitiva da súa produtividade.
Considérase inasumible a magnitude do proxecto, no que tódalas súas fases de execución teñen un grado elevadísimo de incertidume para garantir o control que evite a contaminación de millóns de litros de auga limpa, e que se almacenarán durante décadas, con estratos de profundidades ata os 200 metros, e no que o seu custe ambiental e económico, moi elevado, pasará a ser asumido directamente pola sociedade galega no ano 2012, unha vez que Endesa ceda á Xunta e ao Concello de As Pontes para que o manteñan nesas supostas condicións idílicas, incluso aptas para o baño.
A FEG considera que as tarefas de mantemento rutinarias do lago xerarán un custe permanente de fondos, destinados a abordar de xeito continuado a depuración, captación e recirculación de auga ao río, seguir transvasando auga do Eume, manter a estabilidade dos taludes, corrixir a acidez e a anoxia, e evitar todo tipo de posible contaminación de augas, así coma facer fronte a outros posibles cambios asociados a modificacións microclimáticas co incremento de néboas.
Dende a FEG poñemos en dúbida o suposto éxito de viabilidade e garantías do proxecto que manifesta o edafólogo e catedrático da Universidade de Santiago Felipe Macías, principal responsable técnico deste plan, xa que a realidade dos últimos anos ven a demostrar o seu estrepitoso fracaso na solución de conflitivos problemas ambientais en espazos naturais moi fráxiles, e así pode sinalarse coma o principal responsable científico da destrución das turbeiras de cobertor da Serra do Xistral (das que tanto defendeu nos seus primeiros anos de docente na Universidade), no que coma consultor/empresario abriulle o camiño aos seus clientes da promoción eólica, e no que fallaron sistematicamente as medidas de conservación por el ideadas e deixando na actualidade a Serra do Xistral nun estado de conservación paupérrima; ou máis recentemente no caso do Cabo Touriñán, no que redactou un pouco crible e adaptado estudo de impacto ambiental favorable para construír unha macropiscifactoría que, finalmente, foi rexeitado polo goberno galego por motivos precisamente de protección ambiental que o goberno si soubo ver.
A FEG empraza á Xunta de Galicia a que non se embarque nunha aventura que pode pesar coma unha lousa económica e un gravísimo problema a solucionar no futuro, pedindo que estude outras alternativas reais e factibles, incluso a de non intervención de xeito xeral con control do depósito de augas de precipitación, e no que ata pode ser posible adecuar coma grande espazo ao aire libre para a interpretación da evolución xeomorfolóxica e mineral.
CUALIFICA O PROXECTO DE RECUPERACIÓN DA MINA DAS PONTES COMA A "CIDADE DA CULTURA" LEVADA AO PLANO DA RESTAURACIÓN AMBIENTAL.
A FEG denunciará diante das instancias Europeas que o transvase do Eume deixará durante varios anos un Parque Natural mantido só co caudal ecolóxico e con efectos sobre a ría de Pontedeume.
[13/02/2007 11:38] A Federación Ecoloxista Galega considera que detrás do plan de restauración do burato da mina das Pontes, a converter segundo a publicidade de Endesa nun idílico lago interior, se esconde unha importante tragadeira de cartos públicos de longo percorrido e, en boa medida, subtraídos de futuros fondos destinados á protección medio ambiental.
Lamenta que ademais se conciba a solución de restauración dun complexo problema ambiental orixinando outro, neste caso, sobre o río Eume, e para o que se pretende captar e transvasar augas dun río que alimentan un Parque Natural, e unha bacía que augas abaixo está incluída na Rede Natura. O río Eume, xa de por si na actualidade, afronta unha perda notable na calidade dos seus ecosistemas acuáticos e das súas augas, debido aos problemas ambientais orixinados polos saltos e encoramentos hidroeléctricos existentes augas arriba da fraga, como para someter agora o río a catro anos de estiaxe prolongado e vivindo a expensas do caudal ecolóxico. Esta modificacións no caudal tamén poden reverter negativamente sobre a ría de Pontedeume, con efectos sobre os ecosistemas das marisma e colmatación da mesma de xeito irreversible por deposición de lodos ao diminuír o caudal, consecuencias que poden derivar na afectación definitiva da súa produtividade.
Considérase inasumible a magnitude do proxecto, no que tódalas súas fases de execución teñen un grado elevadísimo de incertidume para garantir o control que evite a contaminación de millóns de litros de auga limpa, e que se almacenarán durante décadas, con estratos de profundidades ata os 200 metros, e no que o seu custe ambiental e económico, moi elevado, pasará a ser asumido directamente pola sociedade galega no ano 2012, unha vez que Endesa ceda á Xunta e ao Concello de As Pontes para que o manteñan nesas supostas condicións idílicas, incluso aptas para o baño.
A FEG considera que as tarefas de mantemento rutinarias do lago xerarán un custe permanente de fondos, destinados a abordar de xeito continuado a depuración, captación e recirculación de auga ao río, seguir transvasando auga do Eume, manter a estabilidade dos taludes, corrixir a acidez e a anoxia, e evitar todo tipo de posible contaminación de augas, así coma facer fronte a outros posibles cambios asociados a modificacións microclimáticas co incremento de néboas.
Dende a FEG poñemos en dúbida o suposto éxito de viabilidade e garantías do proxecto que manifesta o edafólogo e catedrático da Universidade de Santiago Felipe Macías, principal responsable técnico deste plan, xa que a realidade dos últimos anos ven a demostrar o seu estrepitoso fracaso na solución de conflitivos problemas ambientais en espazos naturais moi fráxiles, e así pode sinalarse coma o principal responsable científico da destrución das turbeiras de cobertor da Serra do Xistral (das que tanto defendeu nos seus primeiros anos de docente na Universidade), no que coma consultor/empresario abriulle o camiño aos seus clientes da promoción eólica, e no que fallaron sistematicamente as medidas de conservación por el ideadas e deixando na actualidade a Serra do Xistral nun estado de conservación paupérrima; ou máis recentemente no caso do Cabo Touriñán, no que redactou un pouco crible e adaptado estudo de impacto ambiental favorable para construír unha macropiscifactoría que, finalmente, foi rexeitado polo goberno galego por motivos precisamente de protección ambiental que o goberno si soubo ver.
A FEG empraza á Xunta de Galicia a que non se embarque nunha aventura que pode pesar coma unha lousa económica e un gravísimo problema a solucionar no futuro, pedindo que estude outras alternativas reais e factibles, incluso a de non intervención de xeito xeral con control do depósito de augas de precipitación, e no que ata pode ser posible adecuar coma grande espazo ao aire libre para a interpretación da evolución xeomorfolóxica e mineral.
lunes, febrero 05, 2007
Científicos recibirán cartos por criticar o informe da ONU sobre o cambio climático
[05/02/2007 11:21] O Américan Enterprise Institute, AEI, unha comisión investigadora fundada pola compañía petroleira ExxonMobil e relacionada coa campaña electoral de George W. Bush, ofrécelle a científicos e economistas 10.000 dólares por criticar o informe sobre o cambio climático difundido esta fin de semana pola ONU. Segundo o xornal inglés The Guardian, o instituto enviou unha serie de cartas a expertos de todo o mundo nas que ofrece, aparte do cartos, gastos das viaxes e pagos adicionais a quen escriba artigos nos que sinalen os defectos do informe elaborado polo Panel internacional para o cambio climático. Nas misivas enviadas aos científicos e economistas, asegúrase que a comisión da ONU "chega a conclusións sumarias e insuficientes apoiadas polo traballo analítico"
Flipante, en que mundo vivimos
[05/02/2007 11:21] O Américan Enterprise Institute, AEI, unha comisión investigadora fundada pola compañía petroleira ExxonMobil e relacionada coa campaña electoral de George W. Bush, ofrécelle a científicos e economistas 10.000 dólares por criticar o informe sobre o cambio climático difundido esta fin de semana pola ONU. Segundo o xornal inglés The Guardian, o instituto enviou unha serie de cartas a expertos de todo o mundo nas que ofrece, aparte do cartos, gastos das viaxes e pagos adicionais a quen escriba artigos nos que sinalen os defectos do informe elaborado polo Panel internacional para o cambio climático. Nas misivas enviadas aos científicos e economistas, asegúrase que a comisión da ONU "chega a conclusións sumarias e insuficientes apoiadas polo traballo analítico"
Flipante, en que mundo vivimos
jueves, febrero 01, 2007
A enerxía alternativa podería estar no fondo do mar
[01/02/2007 11:05] Científicos alemáns e doutros países están a traballar intensamente cunha nova fonte de enerxía alternativa no fondo do océano. O metano no mar fórmase a partir da descomposición do plancto. Cando este morre descende ás profundidades, onde o frío e a presión fan que se agrupe en moléculas acuosas coñecidas como hidrato de metano. Científicos xaponeses calculan que o hidrometano acumulado nas augas do seu arquipélago podería ser suficiente para o abastecemento de enerxía do país durante cen anos. Porén, o sistema de manipulación conta cunha serie de dificultades para o seu pleno desenvolvemento. Poden aumentar a información no Deutsche Welle.
Interesante noticia pero mentres Repsol e compañia non queiran e mentres as autoridades competentes non se poñan a traballar imos de CU
[01/02/2007 11:05] Científicos alemáns e doutros países están a traballar intensamente cunha nova fonte de enerxía alternativa no fondo do océano. O metano no mar fórmase a partir da descomposición do plancto. Cando este morre descende ás profundidades, onde o frío e a presión fan que se agrupe en moléculas acuosas coñecidas como hidrato de metano. Científicos xaponeses calculan que o hidrometano acumulado nas augas do seu arquipélago podería ser suficiente para o abastecemento de enerxía do país durante cen anos. Porén, o sistema de manipulación conta cunha serie de dificultades para o seu pleno desenvolvemento. Poden aumentar a información no Deutsche Welle.
Interesante noticia pero mentres Repsol e compañia non queiran e mentres as autoridades competentes non se poñan a traballar imos de CU
viernes, enero 26, 2007
Lendo Vieiros
AS CENTRAIS TÉRMICAS SUPUXERON EN 2004 O 42 % DAS EMISIÓNS TOTAIS
A produción e o consumo de enerxía son responsables do 82% das emisións de gases causantes do cambio climático en Galicia
[25/01/2007 11:59] Segundo os datos facilitados á asociación ecoloxista Verdegaia polo Ministerio de Medio Ambiente, o 82% das emisións galegas de gases causantes do cambio climático rexistradas en 2004 –último ano para o que hai datos oficiais dispoñibles, que se divulgan aquí por primeira vez- foron debidas á produción, transformación e consumo de enerxía. As centrais térmicas representaron nada menos que o 42% da contribución galega ao cambio climático. O seu elevado volume de emisións explica que as emisións por habitante de Galicia (13,4 toneladas en 2004) sexan moi superiores ás emisións medias da UE (10,9).
A produción e transformación de enerxía (centrais térmicas, refinería de petróleo, combustión na industria, calefaccións,…) representou o 59 % das emisións de gases de efecto invernadoiro. O sector do transporte supuxo o 23% das emisións, a maior parte procedentes do transporte por estrada, cuxa contribución ao cambio climático medrou espectacularmente nos últimos anos. O terceiro sector que máis gases de efecto invernadoiro emite é a agricultura e a gandería, cun 9% das emisións totais.
Emisións de gases de efecto invernadoiro en Galicia (2004)
Sector Emisións de CO2 %
Produción e
transformación de enerxía 22.022 59
Transporte 8.388 23
Agricultura e gandería 3.487 9
Procesos industriais
sen combustión 2.130 6
Tratamento e eliminación
de residuos 596 2
Uso de disolventes
e outros produtos 441 1
Total 37.064 100
Fonte: Secretaría Xeral para a Prevención da Contaminación e o Cambio Climático do Ministerio de Medio Ambiente.
As centrais térmicas de carbón son as maiores inimigas do clima en Galicia
As centrais térmicas de carbón son enormes fábricas de cambio climático cuxas elevadas emisións de dióxido de carbono (CO2), principal gas de efecto invernadoiro, apenas se reducirán coas reformas en marcha. En 2004, as emisións das centrais térmicas foron 2,5 veces superiores ás do transporte por estrada. A elevada produción de electricidade con combustibles fósiles, sobre todo con carbón (que achegou o 54% da xeración eléctrica neta en 2004) é o que máis está a afastar a Galicia do cumprimento do Protocolo de Quioto.
A produción eléctrica sucia das térmicas é a principal causa de que as emisións por habitante de Galicia sexan moi superiores ás medias de España e da UE, que xa son moi elevadas:
Emisións de gases de efecto invernadoiro en 2004 (en toneladas/habitante)
Galicia 13,4
España 10
Portugal 8,1
Alemaña 12,3
Reino Unido 11
UE-25 10,9
Fonte: Ministerio de Medio Ambiente e Axencia Europea de Medio Ambiente.
O apoio político que reciben as centrais térmicas pon en evidencia o compromiso fronte ao cambio climático dos Gobernos central e galego. Así, a proposta de Plano Nacional de Asignación de Dereitos de Emisión (PNA) para o período 2008-2012 beneficia á produción eléctrica con carbón, asignándolle a nivel estatal case tres veces máis dereitos gratuítos de emisión de CO2 que a outras tecnoloxías menos emisoras, como os ciclos combinados con gas natural. O Goberno bipartito mantén o apoio á produción eléctrica con carbón da Xunta anterior. As Consellerías de Industria e de Medio Ambiente ignoraron a demanda de Verdegaia para que defendesen perante o Goberno central un PNA 2008-2102 que penalizase fortemente as centrais de carbón.
Verdegaia rexeita a compracencia cara as centrais térmicas galegas do Goberno galego, que apoia a ENDESA e a UNIÓN FENOSA para que reciban xenerosas asignacións de dereitos gratuítos de CO2. Ademais, non prevé reformar o imposto autonómico sobre a contaminación atmosférica para que grave tamén o CO2. Un Plano Galego contra o Cambio Climático como o anunciado pola Xunta, no mellor dos casos, só faría fronte ao 60% das causas do cambio climático en Galicia, ao ceder fronte aos intereses privados dos maiores contaminadores de Galicia.
Verdegaia propuxo á Xunta que un dos dez eixos prioritarios da futura Estratexia Galega de Desenvolvemento Sustentable (DS) sexa "combater o cambio climático". A Estratexia Europea de DS sinala que a loita contra o cambio climático "proporciona oportunidades socioeconónicas importantes, contribuíndo para atenuar outras tendencias de carácter non sustentable", por exemplo, a través da redución do consumo enerxético e do desenvolvemento das enerxías limpas. Neste senso, segundo un recente estudo do Instituto para a Diversificación e o Aforro de Enerxía (IDEA) do Ministerio de Industria, Galicia é, xunto con Canarias, a comunidade autónoma con peores niveis de eficiencia enerxética.
AS CENTRAIS TÉRMICAS SUPUXERON EN 2004 O 42 % DAS EMISIÓNS TOTAIS
A produción e o consumo de enerxía son responsables do 82% das emisións de gases causantes do cambio climático en Galicia
[25/01/2007 11:59] Segundo os datos facilitados á asociación ecoloxista Verdegaia polo Ministerio de Medio Ambiente, o 82% das emisións galegas de gases causantes do cambio climático rexistradas en 2004 –último ano para o que hai datos oficiais dispoñibles, que se divulgan aquí por primeira vez- foron debidas á produción, transformación e consumo de enerxía. As centrais térmicas representaron nada menos que o 42% da contribución galega ao cambio climático. O seu elevado volume de emisións explica que as emisións por habitante de Galicia (13,4 toneladas en 2004) sexan moi superiores ás emisións medias da UE (10,9).
A produción e transformación de enerxía (centrais térmicas, refinería de petróleo, combustión na industria, calefaccións,…) representou o 59 % das emisións de gases de efecto invernadoiro. O sector do transporte supuxo o 23% das emisións, a maior parte procedentes do transporte por estrada, cuxa contribución ao cambio climático medrou espectacularmente nos últimos anos. O terceiro sector que máis gases de efecto invernadoiro emite é a agricultura e a gandería, cun 9% das emisións totais.
Emisións de gases de efecto invernadoiro en Galicia (2004)
Sector Emisións de CO2 %
Produción e
transformación de enerxía 22.022 59
Transporte 8.388 23
Agricultura e gandería 3.487 9
Procesos industriais
sen combustión 2.130 6
Tratamento e eliminación
de residuos 596 2
Uso de disolventes
e outros produtos 441 1
Total 37.064 100
Fonte: Secretaría Xeral para a Prevención da Contaminación e o Cambio Climático do Ministerio de Medio Ambiente.
As centrais térmicas de carbón son as maiores inimigas do clima en Galicia
As centrais térmicas de carbón son enormes fábricas de cambio climático cuxas elevadas emisións de dióxido de carbono (CO2), principal gas de efecto invernadoiro, apenas se reducirán coas reformas en marcha. En 2004, as emisións das centrais térmicas foron 2,5 veces superiores ás do transporte por estrada. A elevada produción de electricidade con combustibles fósiles, sobre todo con carbón (que achegou o 54% da xeración eléctrica neta en 2004) é o que máis está a afastar a Galicia do cumprimento do Protocolo de Quioto.
A produción eléctrica sucia das térmicas é a principal causa de que as emisións por habitante de Galicia sexan moi superiores ás medias de España e da UE, que xa son moi elevadas:
Emisións de gases de efecto invernadoiro en 2004 (en toneladas/habitante)
Galicia 13,4
España 10
Portugal 8,1
Alemaña 12,3
Reino Unido 11
UE-25 10,9
Fonte: Ministerio de Medio Ambiente e Axencia Europea de Medio Ambiente.
O apoio político que reciben as centrais térmicas pon en evidencia o compromiso fronte ao cambio climático dos Gobernos central e galego. Así, a proposta de Plano Nacional de Asignación de Dereitos de Emisión (PNA) para o período 2008-2012 beneficia á produción eléctrica con carbón, asignándolle a nivel estatal case tres veces máis dereitos gratuítos de emisión de CO2 que a outras tecnoloxías menos emisoras, como os ciclos combinados con gas natural. O Goberno bipartito mantén o apoio á produción eléctrica con carbón da Xunta anterior. As Consellerías de Industria e de Medio Ambiente ignoraron a demanda de Verdegaia para que defendesen perante o Goberno central un PNA 2008-2102 que penalizase fortemente as centrais de carbón.
Verdegaia rexeita a compracencia cara as centrais térmicas galegas do Goberno galego, que apoia a ENDESA e a UNIÓN FENOSA para que reciban xenerosas asignacións de dereitos gratuítos de CO2. Ademais, non prevé reformar o imposto autonómico sobre a contaminación atmosférica para que grave tamén o CO2. Un Plano Galego contra o Cambio Climático como o anunciado pola Xunta, no mellor dos casos, só faría fronte ao 60% das causas do cambio climático en Galicia, ao ceder fronte aos intereses privados dos maiores contaminadores de Galicia.
Verdegaia propuxo á Xunta que un dos dez eixos prioritarios da futura Estratexia Galega de Desenvolvemento Sustentable (DS) sexa "combater o cambio climático". A Estratexia Europea de DS sinala que a loita contra o cambio climático "proporciona oportunidades socioeconónicas importantes, contribuíndo para atenuar outras tendencias de carácter non sustentable", por exemplo, a través da redución do consumo enerxético e do desenvolvemento das enerxías limpas. Neste senso, segundo un recente estudo do Instituto para a Diversificación e o Aforro de Enerxía (IDEA) do Ministerio de Industria, Galicia é, xunto con Canarias, a comunidade autónoma con peores niveis de eficiencia enerxética.
lunes, enero 22, 2007
Lendo en vieiros:
O cargueiro accidentado na costa británica será remolcado á baía próxima para reducir danos ambientais
[22/01/2007 08:00] Arredor de douscentos bloques, algúns con substancias químicas tóxicas, caeron xa da superficie do barco MSC Napoli, que permanece en situación moi inestábel fronte á costa da zona de Devon, ao sudoeste do Reino Unido. Ademais, varias toneladas de combustíbel escaparon xa polo buraco aberto nun depósito. O xefe do servizo británico de salvamento explicou para a BBC que debido aos danos da súa estrutura, decidiron levalo a unha baía próxima para evitar que o afundimento en alta mar cause danos maiores. Segundo a prensa británica, o mesmo barco xa sufrira outro accidente en 2001, en augas do Vietnam, aínda que daquela navegaba cun nome diferente.
Parece que alguns paises son serios e tentan solucionar os problemas, Galicia is diferent e facemos as cousas por arroutos e asi nos vai. En fin que aprendan os do Prestige.
sábado, enero 13, 2007
Futuro incerto da Mina de as Pontes
Xa non é noticia que o 31 de decembro de 2007 cesa a extracción de lignito na mina de As Pontes, consecuencia delo, ENDESA deixanos unha bomba ecolóxica a tódolos ponteses polos servicios prestados e nas nosas mans está que non nos estoupe. O oco da mina encherase con auga facendo un lago de 550 millóns de m3 e unha profundidade de ata
Para ser conscientes da envergadura do proxecto de enchido da mina, é preciso coñecer unha serie de cuestions técnicas. Nos xacementos mineiros de carbón, grandes cantidades de minerais piríticos quedan expostos. Estas piritas e os sulfuros asociados a eles oxídanse espontáneamente ante a presencia de grandes cantidades de auga, osíxeno e bacterias como a Thiobacillus ferrooxidans. Co asolagamento da mina teremos estos ingredientes en cantidades espectaculares e provocaríase a oxidación cun aumento considerable da acidez da auga. As consecuencias deste descenso do pH da auga son:
- As augas fanse fortemente corrosivas.
- O ecosistema fluvial degrádase ata ser incapaz de manter formas de vida acuáticas.
- A solubilidade de metais pesados aumenta, co que as augas poden chegar a ser tóxicas.
- Contaminación de acuiferos e cursos de auga superficiais.
Có fin de dar resposta a todas estas dúbidas e inquedanzas que xenera o proxecto de restauración da mina, organizamos o día 2 unha xornada de conferencias na que participaron Anibal Gil por parte de ENDESA, Felipe Mazías da Universidade de Santiago de Compostela e Francisco da Silva por parte do Concello de As Pontes. Alí os responsables do proxecto garantizaron a boa calidade das augas do futuro lago que albergará un novo ecosistema. Tamén se trataron os posibles usos do lago, reflexándose o negocio que pode significar para ENDESA a explotación turística da zona. Algo que para nos pode disipar certas dúbidas sobre a calidade da auga pero xera moitas outras; como o desenrolo urbanístico da zona. ¿Realmente queremos para o noso concello un modelo de turismo de porto deportivo e campo de golf ? Dende logo o grupo ecoloxista Guerrilleiros das Fragas cree que non é o máis axeitado, e esiximos que realmente se restauren nos valores ambientais da zona. Cremos tamén moi necesario que como se tratou nas xornadas, os ponteses dispoñan de información actualizada e un foro de opinión onde se teñan en conta, esperamos que os órganos competentes tomaran boa nota.
viernes, enero 05, 2007
Suscribirse a:
Entradas (Atom)
