Lendo Vieiros

AS CENTRAIS TÉRMICAS SUPUXERON EN 2004 O 42 % DAS EMISIÓNS TOTAIS
A produción e o consumo de enerxía son responsables do 82% das emisións de gases causantes do cambio climático en Galicia

[25/01/2007 11:59] Segundo os datos facilitados á asociación ecoloxista Verdegaia polo Ministerio de Medio Ambiente, o 82% das emisións galegas de gases causantes do cambio climático rexistradas en 2004 –último ano para o que hai datos oficiais dispoñibles, que se divulgan aquí por primeira vez- foron debidas á produción, transformación e consumo de enerxía. As centrais térmicas representaron nada menos que o 42% da contribución galega ao cambio climático. O seu elevado volume de emisións explica que as emisións por habitante de Galicia (13,4 toneladas en 2004) sexan moi superiores ás emisións medias da UE (10,9).


A produción e transformación de enerxía (centrais térmicas, refinería de petróleo, combustión na industria, calefaccións,…) representou o 59 % das emisións de gases de efecto invernadoiro. O sector do transporte supuxo o 23% das emisións, a maior parte procedentes do transporte por estrada, cuxa contribución ao cambio climático medrou espectacularmente nos últimos anos. O terceiro sector que máis gases de efecto invernadoiro emite é a agricultura e a gandería, cun 9% das emisións totais.

Emisións de gases de efecto invernadoiro en Galicia (2004)
Sector Emisións de CO2 %
Produción e
transformación de enerxía 22.022 59

Transporte 8.388 23

Agricultura e gandería 3.487 9

Procesos industriais
sen combustión 2.130 6

Tratamento e eliminación
de residuos 596 2

Uso de disolventes
e outros produtos 441 1

Total 37.064 100
Fonte: Secretaría Xeral para a Prevención da Contaminación e o Cambio Climático do Ministerio de Medio Ambiente.

As centrais térmicas de carbón son as maiores inimigas do clima en Galicia
As centrais térmicas de carbón son enormes fábricas de cambio climático cuxas elevadas emisións de dióxido de carbono (CO2), principal gas de efecto invernadoiro, apenas se reducirán coas reformas en marcha. En 2004, as emisións das centrais térmicas foron 2,5 veces superiores ás do transporte por estrada. A elevada produción de electricidade con combustibles fósiles, sobre todo con carbón (que achegou o 54% da xeración eléctrica neta en 2004) é o que máis está a afastar a Galicia do cumprimento do Protocolo de Quioto.

A produción eléctrica sucia das térmicas é a principal causa de que as emisións por habitante de Galicia sexan moi superiores ás medias de España e da UE, que xa son moi elevadas:

Emisións de gases de efecto invernadoiro en 2004 (en toneladas/habitante)
Galicia 13,4
España 10
Portugal 8,1
Alemaña 12,3
Reino Unido 11
UE-25 10,9
Fonte: Ministerio de Medio Ambiente e Axencia Europea de Medio Ambiente.

O apoio político que reciben as centrais térmicas pon en evidencia o compromiso fronte ao cambio climático dos Gobernos central e galego. Así, a proposta de Plano Nacional de Asignación de Dereitos de Emisión (PNA) para o período 2008-2012 beneficia á produción eléctrica con carbón, asignándolle a nivel estatal case tres veces máis dereitos gratuítos de emisión de CO2 que a outras tecnoloxías menos emisoras, como os ciclos combinados con gas natural. O Goberno bipartito mantén o apoio á produción eléctrica con carbón da Xunta anterior. As Consellerías de Industria e de Medio Ambiente ignoraron a demanda de Verdegaia para que defendesen perante o Goberno central un PNA 2008-2102 que penalizase fortemente as centrais de carbón.

Verdegaia rexeita a compracencia cara as centrais térmicas galegas do Goberno galego, que apoia a ENDESA e a UNIÓN FENOSA para que reciban xenerosas asignacións de dereitos gratuítos de CO2. Ademais, non prevé reformar o imposto autonómico sobre a contaminación atmosférica para que grave tamén o CO2. Un Plano Galego contra o Cambio Climático como o anunciado pola Xunta, no mellor dos casos, só faría fronte ao 60% das causas do cambio climático en Galicia, ao ceder fronte aos intereses privados dos maiores contaminadores de Galicia.

Verdegaia propuxo á Xunta que un dos dez eixos prioritarios da futura Estratexia Galega de Desenvolvemento Sustentable (DS) sexa "combater o cambio climático". A Estratexia Europea de DS sinala que a loita contra o cambio climático "proporciona oportunidades socioeconónicas importantes, contribuíndo para atenuar outras tendencias de carácter non sustentable", por exemplo, a través da redución do consumo enerxético e do desenvolvemento das enerxías limpas. Neste senso, segundo un recente estudo do Instituto para a Diversificación e o Aforro de Enerxía (IDEA) do Ministerio de Industria, Galicia é, xunto con Canarias, a comunidade autónoma con peores niveis de eficiencia enerxética.

Lendo en vieiros:

O cargueiro accidentado na costa británica será remolcado á baía próxima para reducir danos ambientais

[22/01/2007 08:00] Arredor de douscentos bloques, algúns con substancias químicas tóxicas, caeron xa da superficie do barco MSC Napoli, que permanece en situación moi inestábel fronte á costa da zona de Devon, ao sudoeste do Reino Unido. Ademais, varias toneladas de combustíbel escaparon xa polo buraco aberto nun depósito. O xefe do servizo británico de salvamento explicou para a BBC que debido aos danos da súa estrutura, decidiron levalo a unha baía próxima para evitar que o afundimento en alta mar cause danos maiores. Segundo a prensa británica, o mesmo barco xa sufrira outro accidente en 2001, en augas do Vietnam, aínda que daquela navegaba cun nome diferente.

Parece que alguns paises son serios e tentan solucionar os problemas, Galicia is diferent e facemos as cousas por arroutos e asi nos vai. En fin que aprendan os do Prestige.

Futuro incerto da Mina de as Pontes

Xa non é noticia que o 31 de decembro de 2007 cesa a extracción de lignito na mina de As Pontes, consecuencia delo, ENDESA deixanos unha bomba ecolóxica a tódolos ponteses polos servicios prestados e nas nosas mans está que non nos estoupe. O oco da mina encherase con auga facendo un lago de 550 millóns de m³ e unha profundidade de ata 200 m, ó noso xuízo cun alto perigo de que se produza nel un ambiente totalmente incompatible coa vida.

Para ser conscientes da envergadura do proxecto de enchido da mina, é preciso coñecer unha serie de cuestions técnicas. Nos xacementos mineiros de carbón, grandes cantidades de minerais piríticos quedan expostos. Estas piritas e os sulfuros asociados a eles oxídanse espontáneamente ante a presencia de grandes cantidades de auga, osíxeno e bacterias como a Thiobacillus ferrooxidans. Co asolagamento da mina teremos estos ingredientes en cantidades espectaculares e provocaríase a oxidación cun aumento considerable da acidez da auga. As consecuencias deste descenso do pH da auga son:

- As augas fanse fortemente corrosivas.

- O ecosistema fluvial degrádase ata ser incapaz de manter formas de vida acuáticas.

- A solubilidade de metais pesados aumenta, co que as augas poden chegar a ser tóxicas.

- Contaminación de acuiferos e cursos de auga superficiais.

Desgraciadamente non se trata de datos teóricos, senon que xa temos exemplos desta degradación de espacios naturais. Téñense descrito nos Estados Unidos minas con pH de 1,8, concentracións de Zn de 200 ppm e ata concentracións elevadas de Arsénico. Os casos máis graves de contaminación de acuiferos e cursos de auga superficial déronse de modo imprevisto, descritos por Williamsom,1985 no estado de Pennsylvania. Outros casos como Shasta Lake, gran lago artificial de California , Hop Lake situado nos Apalaches quedaron seriamente contaminados con augas de pH ácido e cunha vida acuática casi inexistente.

Todos estos casos de desfeitas ambientais reflexan a perigosidade desta actuación, mal chamada restauración, xa que pode producir un ambiente totalmente incompatible coa vida.

Dende Guerrilleiros das fragas temos que esixir que se tomen medidas correctoras que garantan unha restauración apropiada. Coidamos que non se trataron todas as posibilidades como selar todo ou gran parte do fondo, usar parte do oco como vertedoiro de residuos… opcións desvotadas polo seu alto costo. Tendo en conta que á costa do carbón pontés ENDESA obtén perto de 4 millóns de euros á semana, parécenos esixible que parte deste beneficio sexa invertido para unha real restauración e restitución dos valores naturais destruidos pola explotación

Có fin de dar resposta a todas estas dúbidas e inquedanzas que xenera o proxecto de restauración da mina, organizamos o día 2 unha xornada de conferencias na que participaron Anibal Gil por parte de ENDESA, Felipe Mazías da Universidade de Santiago de Compostela e Francisco da Silva por parte do Concello de As Pontes. Alí os responsables do proxecto garantizaron a boa calidade das augas do futuro lago que albergará un novo ecosistema. Tamén se trataron os posibles usos do lago, reflexándose o negocio que pode significar para ENDESA a explotación turística da zona. Algo que para nos pode disipar certas dúbidas sobre a calidade da auga pero xera moitas outras; como o desenrolo urbanístico da zona. ¿Realmente queremos para o noso concello un modelo de turismo de porto deportivo e campo de golf ? Dende logo o grupo ecoloxista Guerrilleiros das Fragas cree que non é o máis axeitado, e esiximos que realmente se restauren nos valores ambientais da zona. Cremos tamén moi necesario que como se tratou nas xornadas, os ponteses dispoñan de información actualizada e un foro de opinión onde se teñan en conta, esperamos que os órganos competentes tomaran boa nota.

Ola, eu coa miña compi de traballo Helena

Feliz ano 2007 Chicas

Fotaza

Aqui estamos susi e mais eu no choio

Rocio no parque de Lugo

Feliz ano 2007 a todos

Informe xistral 2006

Informe situacion do Xistral 2006
A serra do xistral sitúase no extremo norte de Galicia. Os seus vales e montañas espállanse polos concellos lucenses de Muras, Abadín Alfoz, Vilalba, Xermade, Valadouro, Ourol, Viveiro e o concello coruñés de As Pontes.
Nesta serra con abundancia de precipitacións nacen os ríos Eume, Landro e Masma.
Conta a lenda que cando Deus creu os ríos, mandou nacer tres xuntos na Serra do Xistral. Aínda que as fontes manaban do mesmo lugar, foron dirixidas para distintas ladeiras e recibiron a promesa de que cada ano tería un home (en sacrificio) aquel que primeiro chegase ó mar. Deulles categorías divinas e chamounos con resonancias gregas: Eume o da rampla de poñente, que debía fertilizar as terras de As Pontes; Landro, o da vertente norte que fecundaría carballeiras e faríalles producir landras, e Masma, o da ladeira brillante que crearía coa súa chegada ó mar as marismas.
Recén nacidos decidiron descansar un pouco no camiño, pacto que solo cumpriu o Eume, e o coñecer a traizón dos compañeiros, enfurecido, acelerou a marcha pola Capela e Caaveiro, labrando os fermosos cañós das Fragas do Eume, o espacio protexido, e conseguiu chegar o primeiro. Por eso, din que tódolos anos afogase unha persoa nas súas augas…
Cabe destacar nesta Serra, dunha altura media de 750 m, os Montes Cadramón con 1056 m. e o Xistral de 1033 m, alturas que non impiden o desenrolo de actividades como o sendeirismo, cicloturismo, rutas ecuestres...Nas que se pode deleitar da flora e fauna existente.
Nas fragas existentes atopamos, entre grandes e vellos carballos, unha especie protexida pola súa escaseza e importancia para a alimentación e protección invernal dos animais, trátase do acivro. Esta especie perenne protexe coas súas follas do duro inverno a animais de todo tipo, o manter unha temperatura interior máis alta que a do ambiente (2-4 ºC maior). Tamén o seu froito madurece a finais de outono permanecendo todo o inverno na árbore, dando así alimento á fauna do lugar xa que aínda que para nos sexa tóxica, gran parte da fauna existente subsiste con este alimento. As fragas do alto Eume – Xistral tamén albergan unha criptoflora moi interesante, con poboacións de Woodwardia radicans e outros fentos de interese.

Estas fragas están so nas áreas de valgada xa que o máis representativo son as áreas de matogueiras húmidas atlánticas, dominadas polo endemismo Erica mackaiana (queirogas ou carpazas). Son hábitat prioritario – Anexo I- da directiva hábitats. Tamén hai mato seco de Erica aragonensis como a da foto e Erica arborea, o primeiro igualmente hábitat anexo I, matos que cobren a maior parte das ladeiras e cumios máis baixos, pois as extensas zonas de cumio do centro da serra están dominandas por turbeiras. Estes matos constituen o alimento do gando en semiliberdade e son a zona ideal para o lobo, animal dos máis singulares que podemos atopar e do cal nas noites de xaneiro e febreiro, podemos escoitar os seus oubidos.
Na Serra do Xistral atopamos a poboación máis próspera de lobos do Norte Galego, aliméntanse principalmente de presas en estado semisalvaxe alimento habitual do lobo desde tempos inmemoriais, o que representa unha bonita aínda que conflictiva relación co home na actualidade. Tamén depreda sobre especies como xabarís e corzos que son abundantes nesta rexión. Outra especie que en tempos puido ser característica é o Voitre, extinguido desta zona vai xa 50 anos, hoxe en día pódense volver a ver exemplares divagantes sen nidificar .O voitre non conta con zonas típicas de nidificación polo Xistral, polo que dificil que criara noutras épocas, pero algunhas informacións suxiren a presencia dunha colonia de cría no concello de Mondoñedo no século pasado. No Xistral existen unhas subespecies endémicas do xénero Erebia: Erebia triarius xistraliensis e Erebia epiphron pargapondaliensis. Ten gran importancia esta bolboreta propia de ambientes fríos que estaba amplamente estendida en épocas glaciares polo territorio galego, quedado hoxe en día recluída na Serra do Xistral, o macizo central ourensán e a montaña oriental polas súas características semellantes as tundras boreais.
Tamen cabe destacar a presenza de especies prioritarias (Anexo II da directiva hábitats) como a lagartixa da serra Iberolacerta monticola, a lagartixa de turbeira (Lacerta vivipara), só presente no Xistral e en Ancares, unha diversa fauna de escarabellos, e prósperas poboacións de Chioglossa lusitanica a altitudes superiores a 600-700 m. Tamén poboacións estables de lontra, presenza de aguaneira e colonias hibernantes de morcego grande de ferradura e morcego pequeno de ferradura (todas especies prioritarias na directiva hábitats).

Debido a alta humidade ambiental da zona a terra ten unha natureza organico-turbosa, trátase das turbeiras, hábitat que atopa nestes montes o mellor emprazamento da Península Ibérica. As turbeiras son uns depósitos de materia vexetal que non se descompuxo pero si se mineralizou dunha forma estratificada, deixando nas capas profundas a materia moi antiga e na superficie capas máis recentes. Existen algunhas turbeiras de alveolo no Xistral cunha profundidade de 4 metros o que supón uns 11.000 anos de antigüidade e a posibilidade de coñecer o clima e a composición da atmosfera daquela época. Debido as súas características condicionan o tipo de flora que se asenta sobre elas xerando unhas especies moi singulares na zona.
A existencia de estes hábitats son uns dos valores polos que a Serra do Xistral forma parte da Rede Natura 2000, a rede europea de espacios protexidos, como espacio L.I.C., lugar de interese comunitario. Se houbera vontade social e política a Serra do Xistral sería declarada Parque Natural debido a representatividade que supoñen as mellores turbeiras de cobertor da Península Ibérica, dous tipos de turbeiras no Xistral foron designadas hábitat prioritario pola directiva hábitats: as de cobertor y as turbeiras altas activas, polo xeral orixinadas en alveolos. Tamén hai outros hábitats prioritarios incluidos no Anexo I da directiva, como as zonas de vexetación pioneira sobre rochas silíceas (hábitat potencial da poboación relicta de Chyonomis nivalis), as extensas e maravillosas matogueiras húmedidas atlánticas (das que dependen en boa parte as Erebia), ou retazos de bidueirales inundables no val do Eume). Pese a protección da que goza hoxe en día este ecosistema estase a ver ameazado polo desenrolo incontrolado da enerxía eólica. Deixemos claro que o movemento ecoloxista está a favor do desenrolo da enerxía eólica, pero demanda un desenrolo racional desta fonte de enerxía xunto co resto das alternativas, no contexto unha política de aforro e eficiencia enerxética, xunto coa conversión das fontes fósiles ás renovables.
Non se pode esquecer que a enerxía eólica aínda que seña limpa e renovable, e o seu desenrolo absolutamente necesario para avanzar cara un modelo de producción enerxética compatible co medio ambiente, este tipo de enerxía ten os seus efectos negativos no medio natural como son a contaminación acústica, impacto paisaxístico, interferencias electromagnéticas e perturbacións no hábitat debido a apertura de pistas, construccións de novas liñas eléctricas para a evacuación da enerxía producida, e a instalación dos aeroxeradores en zonas totalmente libres da presión humana. Estes efectos son moito menores que os producidos por outras fontes de enerxía, como a térmica (coa súa mina a ceo aberto) ou a nuclear. Son menores pero non asumibles se se producen de forma intensiva ou en espacios de alto valor ecolóxico como o caso da Serra do Xistral.

O papel das turbeiras no control hidrolóxico é un dos aspectos máis relevantes destos ecosistemas húmidos. De particular importancia resulta naqueles casos, como no das áreas cuarcíticas do Xistral. A presencia das turbeiras confierelles estabilidade, tanto polo control da escorrentía como por exercer de cubierta que cohesiona o material. Cando esta se retira para a instalacion dun parque eólico o fluxo se concentra - exemplo da fotografía, - e a evolución do sustrato é rápida e catastrófica. O desastre que se muestra aquí formouse en tan só dous anos, e agora progresa agrandándose.


O impacto sonoro dos aeroxeradores pode afectar as poboacións próximas as instalacións e tamén a comunidades animais facendo incluso que estas emigren a outras áreas. A 50 metros dun aeroxerador o ruído é equivalente ó dunha oficina, podendo chegar incluso ata ruídos similares ó de un coche, nun lugar carente por completo de ruídos artificiais tales perturbacións causan un gran impacto sonoro.
O impacto paisaxístico é algo moi subxectivo xa que pode haber a quen lle guste ver os aeroxeradores na paisaxe, non obstante os ecoloxistas cremos que estes elementos son moi visibles e pouco harmónicos coa paisaxe; aeroxeradores, lineas e torres de alta tensión, subestacións, gabias, cableado...non queremos que esta sexa a nosa Galicia natural.
Sobre das interferencias electromagnéticas, estudios recentes advirten da perigosidade dos campos electromagnéticos para a saúde, con disfuncións na reproducción das células, na súa comunicación e no seu desenrolo, alteracións no sistema biolóxico dos seres vivos nas funcións das células nerviosas, problemas no sistema inmunolóxico e incremento do risco de cancro, principalmente leucemias e cancro de cerebro e de peito. Tanto as liñas de alta tensión como os aeroxeradores dos parques eólicos producen estes campos electromagnéticos que alteran a vida dos seres vivos do redor dunha forma fatal.
O maior impacto posiblemente seña as perturbacións que provocan no hábitat os aeroxeradores, pistas, gabias e demais obras. As pistas facilitan o acceso a lugares inaccesibles anteriormente o que supón a intrusión humana nestas zonas facilitando a caza, o aproveitamento forestal de masas antes inaccesibles, a repoboación forestal en hábitats de matogueira...Tamén afectan os ciclos hidrolóxicos o evacuar en pouco tempo grandes cantidades de auga que antes escorría paseniñamente polas ladeiras, o que provoca enchentes e secas repentinas dos tramos altos dos ríos, procesos erosivos e contaminación das augas que acaba coa vida dos ríos e regatos.Os aeroxeradores e liñas de tensión provocan a mortandade por colisión de moitas aves, principalmente planeadoras como buxatos e migratorias como a avefría.
Consideramos que o Plan Sectorial Eólico de Galicia incluída a proposta de modificación deste teñen grandes deficiencias en materia de protección ambiental e so teñen en consideración a producción enerxética a calquera custe. A posta en marcha deste plan significou e está a significar a destrucción ou alteración grave dos espacios protexidos de elevado interese ambiental, feitos evidentes e denunciados por diferentes organizacións e colectivos recoñecidos por unha boa parte da opinión pública galega, e que dende a Xunta non so se segue a ignorar senón que a promover duna forma irracional.
O desenrolo da enerxía eólica non está a significar a reducción doutras fontes de enerxía non renovables, dos 180 parques eólicos previstos para o 2010, 77 afectarán a espacios protexidos, a instalación dun parque eólico amortízase na súa totalidade ós 5 anos de producción e menos do 1% dos beneficios obtidos queda na zona de afección, a comunidade autónoma de Galicia é excedentaria de enerxía exportando o 40 % da producción... Vemos claramente que o número de instalacións eólicas non se axusta as necesidades enerxéticas de Galicia e que o potenciador desta fonte de enerxía son os beneficios obtidos a calquera custe das eléctricas e non como se intenta facer ver o respeto ó Medio Natural galego nin a mellora do modelo enerxético
- Os Estudios de Impacto ou de Efectos Ambientais, xunto coa súa Declaración, non son o suficientemente rigurosos para demostrar a viabilidade ambiental dun proxecto e o único que fan é melloralo. Podemos observar que ate o de agora ningunha Declaración de Impacto ou Efectos Ambientais foi negativa. Estes estudios deberían recoller a necesidade de realizar un estudio de valoración de impacto do conxunto do Plan Sectorial Eólico de Galicia, incluíndo as numerosas lineas de transporte de enerxía necesarias, debido á súa forte incidencia sobre o territorio galego. Co fin de poder determinar o verdadeiro alcance do plan sobre os recursos ambientais, e poder facer unha planificación e ordenamento eólico coherente coa conservación do medio natural, co modelo de “enerxía limpa ou non agresiva” e as políticas comunitarias.
Os grupos ecoloxistas Verdegaia e Guerrilleiros das Fragas ante este panorama non pode outra cousa que informar do que acontece, e pedir o maior apoio posible co fin de frear tal maquinaria de destrucción.

Guerrilleir@s das Fragas-FEG

http://guerrilleirosdasfragas.blogspot.com/

Aqui o tedes, en pouco tempo teremos un lago de augas tóxicas o pe de As Pontes. non podemos quedar parados hai que esixir responsabilidades, cando se nos vai explicar como vai quedar?

Ola a todos aqui comeza o meu blog, espero que con el se poida mellorar o mundo e respetar a natureza